OBJECTIVE: Legionella pneumophila (Lp) is aerobic, non-spore forming Gram-negative bacteria, which is ubiquitous in freshwater habitats, such as rivers and hot springs, as well as colonizing artificial aquatic environments. The ability of Lp to grow intracellularly within pulmonary macrophages is a prerequisite for the development of infection. Therefore, macrolides can achieve appropriate therapeutic concentrations in eukaryotic cells, such as azithromycin. This study aimed to investigate the macrolides susceptibility of Lp.
METHODS: Pre-flash water samples (n=143) were collected from the public buildings (hospitals and hotels) water system in Istanbul. Colonies were confirmed as Lp ST1, ST2-14, and non-pneumophila Lp using latex agglutination kit.
RESULTS: 30 Lp were detected in hospital (n=23) and hotel (n=7) water systems using latex agglutination. Regardless of serotype and excluding strains without zone formation (≥256 mg/L), the main MIC values of azithromycin, erythromycin and clarithromycin were 0.61 mg/L (range 0.047–1 mg/L), 0.47 mg/L (range 0.047–1 mg/L) and 0.44 mg/L (range 0.047–1 mg/L), respectively. The MIC50 and MIC90 values for macrolides were 0.5 and 3 mg/L for azithromycin, respectively; 0.38 and 1 mg/L for erythromycin, respectively; and 0.5 and 1 mg/L for clarithromycin, respectively. We compared the MIC values of the strains for all antimicrobial agents tested without serotype discrimination. We did not find a significant difference between the MIC values of the antibiotics (p=0.16).
CONCLUSION: Although the data obtained from our study do not fully reflect the breakpoints, further epidemiological studies are needed to standardize MIC values.

Amaç: Legionella pneumophila (Lp) aerobik, spor oluşturmayan Gram-negatif bir bakteridir. Nehirler ve kaplıcalar gibi tatlı su habitatlarında bulunmasının yanı sıra yapay su ortamlarını da kolonize olurlar. Lp'nin pulmoner makrofajlar içinde hücre içi büyüme yeteneği, enfeksiyon gelişimi için bir ön koşuldur. Makrolidler, azitromisin gibi ökaryotik hücrelerde hücre içi uygun terapötik konsantrasyonlara ulaşabildiği için tedavide kullanılır. Bu çalışmanın amacı Lp'nin makrolidlere duyarlılığını araştırmaktır.
Gereç ve yöntemler: İstanbul'daki kamu binalarının (hastaneler ve oteller) su sisteminden şoklama öncesi su örnekleri (n=143) toplandı. Koloniler lateks aglütinasyon kiti kullanılarak Lp ST1, ST2-14 ve non-pneumophila Lp olarak doğrulandı.
Sonuçlar: Hastane (n=23) ve otel (n=7) su sistemlerinde lateks aglütinasyon kullanılarak 30 Lp tespit edildi. Serotipten bağımsız olarak ve zon oluşumu olmayan suşlar (≥256 mg/L) hariç tutulduğunda, azitromisin, eritromisin ve klaritromisinin ana MİK değerleri sırasıyla 0,61 mg/L (aralık 0,047-1 mg/L), 0,47 mg/L (aralık 0,047-1 mg/L) ve 0,44 mg/L (aralık 0,047-1 mg/L) olmuştur. MİK50 ve MİK90 değerleri azitromisin için sırasıyla 0.5 ve 3 mg/L; eritromisin için sırasıyla 0.38 ve 1 mg/L ve klaritromisin için sırasıyla 0.5 ve 1 mg/L olarak bulundu. Serotip ayrımı yapılmaksızın test edilen tüm antimikrobiyal ajanlar için suşların MİK değerleri karşılaştırıldı. Antibiyotiklerin MİK değerleri arasında anlamlı bir fark bulamadık (p=0.16).
Sonuç: Çalışmamızdan elde edilen veriler minimal inhibitör noktasını tam olarak yansıtmasa da epidemiyolojik olarak katkı sağlamaktadır. Yine de, bu noktaları standardize etmek için daha fazla epidemiyolojik çalışmaya ihtiyaç vardır. (NCI-2023-7-6)